Dört kitabın her birin de Yaradan,
Yarattığı herşeyi sevmesini isterken kullarından.
Seni sevmemi suç,günah saydın,
Çektirmedik dert,çile bırakmadın.
Senin zalimliğin gülünkine,
Benim çaresizliğim bülbülünkine eş.
Mecnun`unkine benzettin sevdamı,
Ne olurdu benzeseydin sende Leyla`ya
Mevsimlerin peşine takılıp,
Geçip gitti yıllar; Bak !
Ne sen huzur buldun,ne de ben,
Bırak şu inadı; gel de sussun yürekteki ağlayış
Şeref Özen