Sevdalıyım Neslime De Dinime De

Ben müslümanım elhamdülillah,
Hem de Türk oğlu Türküm.
Tutkunum neslime,sevdalıyım dinime.
Ne dinime söz söyletirim nede ırkıma.

Bize İmanlının şuurlusundan fayda var.
Mümkün değil; imansızı kabul edemem.
Yaradan'dan ötürü,severim insanı,
Dostum bilemem durmadan kuyumu kazanı.

Çanakkale'de yatar dedelerim Eyyüp ile Ali,
Daha yeni Şırnakta bıraktım Mustafa yeğenimi.
Her fırsatta gidin derdiniz Arabistan'a,
Ne duruyorsunuz sizde gitsenize Ermenistan'a.

Her köşe taşında müslüman isminde bir yahudi,
Her fırsatta kusarlar müslümana kinlerini.
Dertleri ne laikliktir nede cumhuriyet rejimi
Uydururlar kılıfına çalarlarken minareyi.

Dinler arası diyalogla karıştırırlar kafaları.
Tasarlarlar oyun içinde yeni bir oyunu.
Bindörtyüz yıl önce feshedildi onların dinleri,
Yaşasın İslamiyet; yaşasın müslüman Türk milleti

Şeref Özen

Sev Diye Diye

Uzaktan uzağa göz süzüp
Arzu ile bakınca gözlerime
Yeryerinden oynadı yüreğim de
Ayaklandı duygular
İsyan çıkardılar içim de
Sevgilin bu senin sev diye diye

Şükürler olsun yaradana
Şükürler olsun
Seni verdi nihayet
Gözüm arkada kalmayacak
Ölsem de gam yemem artık

Yıllardır beklediğim
Yollarını gözlediğim sevgili
Sensin dediğim de
Karşı koyamadı kaderim
Diz çöktü önün de
Sevgilin bu senin sev diye diye

Şükürler olsun yaradana
Şükürler olsun
Seni verdi nihayet
Gözüm arkada kalmayacak
Ölsemde gam yemem artık

Şeref Özen

Seni Nasıl Unuturum

Seni nasıl unuturum,
Bu şehrin sokakların da;
Ayak izlerin var.
Hangi yana baksam,
Gözlerini görürüm;
Bakışların yüreğimi yaralar.

Seni nasıl unuturum,
Açan güller de kokun var;
Esen rüzgarlar ağlatır beni.
Her yağmur mevsimin de
Bulutlar hasretini yüklenir,
Yüreğime seni damlatır.

Şeref Özen

Ağlayacaksın

Kader deyip te geçme
Senin hiç mi suçun,
Hiç mi günahın yok?
Bu aşkın bitişin de.

Ahımı aldın benim,
Günahımı çekeceksin
Ağlayacaksın,ağlayacaksın.
Dört mevsim ağlayacaksın
Dünya dar gelecek sana
Sığmayacaksın,sığmayacaksın.

Kadere boynum kıldan ince.
Kader kadar sen de suçlusun
Senin de günahın var
Bu aşkın bitişin de.

Ahımı aldın benim,
Günahımı çekeceksin
Ağlayacaksın,Ağlayacaksın.
Dört mevsim ağlayacaksın.
Dünya dar gelecek sana
Sığmayacaksın,sığmayacaksın.

Şeref Özen

Sen Ve Ben

Sen!
El bebe,
Gül bebe büyümüşsün.
Bir elin bal da,
Bir elin yağ da yaşamışsın hep.
Bir dediğin,
İki olmamış hiç.
Ya ben öylemiyim?
Daha anamdan doğarken;
Hasret içmişim süt yerine.
Derdin biri gitmiş;
Biri gelmiş peşpeşe.
Hangi dalı tuttuysam;
Kuruyup dönmüş gazele.
Yok sevdiğim yok;
Bu aşkın sonu yok.
Yol yakınken dönelim.
Dünyalarımız ayrı;
Hayatlarımız ayrı seninle.

Şeref Özen

Örtünmek Allah'ın Emri

Evlatlarını kurbanlık gibi kınalayan analar,
Çanakkale geçildi, tuttu hain oyunlar.
Başınızda ki örtüye uzandı kırılası eller,
İçimiz de örtünmek adetten diyenler var.

Örtünmek adetten değil; Allah`ın c.c. emri.
Açın da bakın! Hz. Kuran da duruyor Ahzap suresi.
Neden yaktı sanıyorsunuz Sütçü İmam Maraş`taki ateşi,
Boşuna mı verdiler Maraş`a başında ki Kahraman ismini.

Gün geçmesin ki kinlerini kusmasınlar,
Herşey ellerin de; İstedikleri gibi oynuyorlar.
Unuttukları Allah`ın c.c. kudreti var,
O herşeyi görendir ; Bozacaktır kurulan tuzakları

Geçmişe bakın geçmişe; Bakın da ders alın.
Nerede Firavun? Hani Allah`tı O haşa !
İki büklüm secde de kalmadı mı Kızıldeniz de.
Nerede Nemrut nerede? Düşmedi mi perişan hallere.

Ad kavmi,Semud kavmi nerede? Hani Hud kavmi?
Hani nerede Zerdüştlerin sönmeyen ateşi?
Hepsinin helak olmasına bir sapıklık yetmişti,
Ülkemiz de bunların hepsi bir arada mevcut şimdi.

Hepsi helak oldular; Siz de olacaksınız.
Kurunun yanın da yaşta yanacak; Haberiniz olsun.
Müslümanlar çare bulamazsanız bu hale,
Zalime zalim musallat olacak; Haberiniz olsun.

Şeref Özen

Elbet

Sırça köşkler de yaşayıp,
Gününü gün edenler,
Hayatı eğlence, oyun sanıp,
Altta kalanın canı çıksın diyenler.

Sanmayın sefanız sürer ebediyen,
Saltanatınız başınıza yıkılır elbet.
Mazlumun ahı aheste,aheste çıkar;
Zalime zalim musallat olur elbet

Gün gelir defterleriniz dürülür,
Ömür mürekkebiniz biter elbet.
Bu toprağın üstü varsa,
Altı da var; Siz de girersiniz elbet.

Yarına çıkmaya senediniz mi var?
Ölüm sizi de Rabbinize döndürür elbet
Boş değil sağınız, solunuz;uyanın !
Münkir ve Nekir'i görürsünüz elbet.

Dile gelir elleriniz,ayaklarınız,
Biz yaptık biz ettik derler elbet.
Kimsenin yaptığı yanına kar kalmaz,
Herşeyin hesabı bir bir sorulur elbet.

Şeref Özen,

Alim Dediğin

Kovulmadan önce Şeytan da,
Alimiydi Cennet'in.
Kabul etmedi insanın yaratılışını kibirinden,
Üstünlük tasladı isyan etti Rabbine.

Alim dediğin ilmiyle amel etmeli,
Dünyayı bir baştan bir başa
Nura boğsa da Edison gibi
İman etmedikçe Rabbine.Varmı kıymeti?

Alim dediğin uğraşmalı ilimle,
Sövmemeli milletinin dinine.
Yüzde doksandokuzu Müslüman ülke de,
Bozmamalı kafayı hurafe ile.

Alim dediğin aslını inkar etmemeli,
Benzememeli Çingeneye.
Bir elinde şampanya; Bir elinde sigara,
Bakmamalı tepeden; horlamamalı halkını.

Alim dediğin yol göstermeli yol,
Kalb gözü açık olmalı; Şeyh Edebalı gibi.
Görebilmeli öteleri görebilmeli,
Koskoca bir devletin temellerini atabilmeli.

Şeref Özen

Ağlayacaksın

Kader deyip te geçme
Senin hiç mi suçun,
Hiç mi günahın yok?
Bu aşkın bitişin de.

Ahımı aldın benim,
Günahımı çekeceksin
Ağlayacaksın,ağlayacaksın.
Dört mevsim ağlayacaksın
Dünya dar gelecek sana
Sığmayacaksın,sığmayacaksın.

Kadere boynum kıldan ince.
Kader kadar sen de suçlusun
Senin de günahın var
Bu aşkın bitişin de.

Ahımı aldın benim,
Günahımı çekeceksin
Ağlayacaksın,Ağlayacaksın.
Dört mevsim ağlayacaksın.
Dünya dar gelecek sana
Sığmayacaksın,sığmayacaksın.

Şeref Özen

Gel De Sussun

Dört kitabın her birin de Yaradan,
Yarattığı herşeyi sevmesini isterken kullarından.
Seni sevmemi suç,günah saydın,
Çektirmedik dert,çile bırakmadın.

Senin zalimliğin gülünkine,
Benim çaresizliğim bülbülünkine eş.
Mecnun`unkine benzettin sevdamı,
Ne olurdu benzeseydin sende Leyla`ya

Mevsimlerin peşine takılıp,
Geçip gitti yıllar; Bak !
Ne sen huzur buldun,ne de ben,
Bırak şu inadı; gel de sussun yürekteki ağlayış

Şeref Özen

Ey Rabbim !

Yaratmak sadece sana mahsus,
Her şey kudret elin de senin.
Ol deyince oluverir dilediğin,
Yarattığın her şey kusursuz senin.

Sen! Hükmedenler hükmedenisin,
Şanın her alem de yüce senin.
Arş senin,Kürs senin,
Övülmeye layık olan yalnız sensin.

Bütün hazineler,ilimler senin,
İsteyeni ilimle yüceltirsin.
Dilediğini zenginlikle imtihan edersin
İlmin ezelden her şeyi kuşatmış senin

Sen! Her yerdesin,her şeydesin,
Tüm Kainat tespihte seni her an.
Ne uyku tutar seni,ne yorgunluk duyarsın,
Zaman ve mekanların üstünde olan sensin.

İnanan da inanmayan da kulun senin,
Hiç kimsenin ibadetine ihtiyacın yok senin.
Her canı bedenine emanet verirsin,
Eninde sonunda dönülecek olan sensin.

Din gününün sahibi sensin,
Her hesabı kolayca görürsün.
Mazlumun ahını yer de bırakmazsın,
Zalimi zulmün de bir çığlıkta boğarsın.

Dört kitabın sahibi sensin,
Levhi Mahfuz'dan verdin hepsini.
Sevgilinin kalbine indirdin Kuran'ı Kerim'i
Müslümana emrindir yaşamak şeriat rejimini.

Senin gazabından sana sığınıyoruz,
Bizi koru, bizi gözet,bizi yalnız bırakma.
Son nefeste iman üzere canımızı kabzet,
Bizleri Mahşer de sevdiklerinle beraber haşret

Şeref Özen

Ey Koca Şair (Medeniyet Dediğin)

Bütün kaleleri yıkıldı vatanın,
Ne ahlak kaldı,ne de maneviyat.
Müslüman gibi yaşamak isteyenler
Alaya alınır oldu artık.Eyvah!

Sustu diller,gönüller uyudu.
Gerçekleri söylemesi gerekenler,
Mal,can korkusu yüzünden,
Dilsiz Şeytan'a döndü artık. Eyvah!

Bitmedi hayasız oyun bitmedi hala,
Kardeş,kardeşe düştü sinsi oyunlarla.
Baştacı oldu hainler,kol gezmekte ihanet.
Her yer de yalan dolan var artık.Eyvah!

Korkarım felaket çok yakın.
Nutku tutuldu,basireti bağlandı milletin,
Görmüyor doğruyu görmesi gerekenler.
Vatan sağolsun demiyenler var artık. Eyvah!

Ey! Koca Şair Nur İçinde Yat Sen.
Bilirim: Tırnağın olamam ben.
Lakin! Yüreğim yanar oldu çoktandır,
Yapılanlar zoruma gidiyor artık. Eyvah!

Vallahi tükürürsün yüzümüze; Kalksan mezarından.
Alıp arkana gelsen Çanakkale de yatan,
Binlerce kefensiz Mehmed'i
Yüzünüze bakacak yüzümüz kalmadı artık.Eyvah!

Şeref Özen

Güneşin Battığı Yerler

Güneşin battığı yerler tutuştu yine
Hasreti ateşledi seven kalpler de
Gözler yollara düştü yine son bir ümitle
Beklendi sevilenler gelmeyeceğini bile,bile

Sevenler gülmedi, hiç gülmeyecekte
Sevilenler değer bilmedi, hiç bilmeyecekte
Bu böyledir ezelden beri,böyle de sürecek
Sevilenler gelmeyecek hasretle beklense de

Şeref Özen

Ey Koca Şair (Asım'ın Nesli)

Haya sıyrıldı indi yüzlerden,
Ayaklar altında sürünür oldu.
Utanmak utanır hal de adından,
Ar damarları patladı; Rezillik dizboyu.

Genç kızlar yarıçıplak sokaklar da,
Göbeklerin de birer hızma.
Sorunca moda diyorlar moda,
Çırılçıplak gezecekler demek ki moda olsa.

Delikanlıların kulağın da küpeler,
Diyorlar ki Sultan Selim de takıyormuş.
Neden taktığını bilense yok.
Boşver ya! Moda diyorlar moda.

Deniz kenarların da rezaletler çıkmış ayyuka,
Bir ar yerleri kapalı; Bir de göğüslerin uçları.
Kadın malzeme olmuş her türlü reklama,
Reyting almazmış orası,burası açık olmazsa.

Hırsızlık,arsızlık diz boyundan yukarı da,
Meyhaneler,barlar dizilmiş sıra sıra.
Abdest'ten haberleri yok; Guslü zaten arama,
Sorarsan herkeste Kalbler tertemiz ak pak ya.

Ey Koca Şair ! Asım'ın nesli böyle değildi,
Çiğnetmedi onlar vatanı; Öl denince öldüler.
Hayalıydı onlar hayalı; Göğüsleri doluydu iman,
Şimdikiler Asım'ın nesline her fırsatta küfreder oldu

Şeref Özen

Bu Nasıl Müslümanlık Böyle

Bu nasıl Müslümanlık böyle,
Sesiniz kısılmış; herşeye razı gibisiniz.
Ona sus! Buna sus!
Neye konuşacaksınız siz.
Düşmüşsünüz post kavgasına.
Siz iyi Müslümansınız,
Yok! Biz sizden daha iyi Müslümanız,
Kavgasındasınız yıllardır.
Bir o kapıdasınız; bir bu kapı da.
Söyleyin neyi çözdünüz bu güne kadar?
Şimdi yolculuk nereye?
Nereye gidiyoruz beyler nereye?
Ümmetim yetmiş üç fırkaya ayrılacak ,
Buyurmuş yüce peygamber.
İçlerinden yalnızca birisi,
Cennet'e girecek demiş.
Alemlerin efendisi.
Söylermisiniz! Siz! Biz!
Yetmişüç fırkanın hangisindeyiz acaba?

Şeref Özen

Sonbahar Güzeli

Sonbahar güzeli nerelerdesin ?
Sesin soluğun çıkmaz oldu.
Hiçbir haber de yok senden,
Küsmüyüz yoksa?Söyle bileyim.

Kusuruma bakma sen benim,
Bugünler de ne yaptığımı bilmez haldeyim.
Yüreğim de gelgitler çok hırpaladı beni,
Yoksa arayıp sormazmıyım ben seni.

İstersen beklerim gül kokan geceleri,
Yeter ki sen gel, ben razıyım Sonbahar güzeli.
Senden ayrı günlerin çıkartırım acısını,
Öperim gül dudaklarından,geçer gönlümün sızısı.

Şeref Özen

Sevme Sakın Sevme

Sevme sakın sevme.
Bir çift gözün sihrine kapılıp,
Aşka ,sevdaya düşme.
Yanarsın,yanarsın boş yere.
Güzelim bir ömrü ziyan edersin.

Sevilen sevene değer vermez;
Ne kadir bilir,ne kıymet.
Vakitli, vakitsiz uyandırır uykudan;
Ağlatır,ağlatır seni boş yere.
Uzatır geceleri;güldürmez.

Gülme sakın gülme.
Gülen bir yüze aldanıp,
Yüreğine ümit verme.
Çekersin,çekersin boş yere.
Güzelim bir ömrü ziyan edersin.

Sevilen sevene değer vermez;
Ne kadir bilir,ne kıymet.
Vakitli,vakitsiz uyandırır uykudan;
Ağlatır,Ağlatır seni boş yere.
Uzatır geceleri;güldürmez.

Şeref Özen