Baba

Kanından kan verdin,var ettin beni,
Aldın kollarına kucağına, sarıldın baba
Rızık temin ettin zorlukla yıllarca bana,
Alın teri döktün gurbetlerde yoruldun baba..

Ninniler söylerdi annem,gözün önünde,
Türküler tuttururdun sende büyüyüm diye,
Tutup ellerimden gezdirdin yürüsün diye,
Bana destek oldun yıllarca dal oldun baba..

Nasihat eyledin hayatı tanımam için,
Çalıştın çabaladın giyinmem için,
Sofrada sıcak çorbalar yedirmek için,
Yedi diyar gezdin didindin çalıştın baba.

Ayakkabım eskimeden yenisini alırdın,
Okul çantamı bile ellerinle kendin yapardın,
Yüzüme tebessümle,şefkat ile durup bakardın,
Yüreğin yufkaydı,başımı hep okşadın baba..

Minicik bir yavruydum,ben hep yanında,
Değişmiyordu düşüncen olsam da elli yaşında,
Hayatla savaşı sen öğrettin bana, yanı başında,
Tüm zorluklara karşı korudun,beni sen baba.

Su içtim elinden,yemek yedim büyüdüm,
Merhameti,iyiliği,sevgiyi senden öğrendim,
Her dara düşüşte arkamda babam var dedim,
Adın daima dilimde adın,var oldu baba.

Yalanı sevmezdin,olurdun doğrudan yana,
Kötü şeyleri görünce lanet okur idin şeytana,
Yanlışlık yapmadın kötü örnek olmadın bana
Hayatın doğrularını senden öğrendim baba.

Biz büyüdük sen yaşlandın,ihtiyarladın,
Kabe yollarına gittin MUHAMMED'İ aradın,
Kabe ellerinde bizlere de dua eyledin,
Duanla yaşadık varolduk,sayende baba.

Gün geldi,vakit tamam oldu,eyledin vefat,
Senin için bitmişti belki dünyada hayat,
Kaprislerin olduysa bile asmadım surat,
Seni unutmayacak yüreğim,elbette baba.

Cenazen beklerken o musalla taşında,
Namazın kılındı,tekbirler getirildi yollarda,
Üç kardeştik ağladık,mezarının başında,
Gönlümüze gömdük seni,inan ki baba….

02.MAYIS.2003
Babamı kaybettiğim gün
Selahattin Ölmez,

Sen Ve Ben

Sen!
El bebe,
Gül bebe büyümüşsün.
Bir elin bal da,
Bir elin yağ da yaşamışsın hep.
Bir dediğin,
İki olmamış hiç.
Ya ben öylemiyim?
Daha anamdan doğarken;
Hasret içmişim süt yerine.
Derdin biri gitmiş;
Biri gelmiş peşpeşe.
Hangi dalı tuttuysam;
Kuruyup dönmüş gazele.
Yok sevdiğim yok;
Bu aşkın sonu yok.
Yol yakınken dönelim.
Dünyalarımız ayrı;
Hayatlarımız ayrı seninle.

Şeref Özen

Örtünmek Allah'ın Emri

Evlatlarını kurbanlık gibi kınalayan analar,
Çanakkale geçildi, tuttu hain oyunlar.
Başınızda ki örtüye uzandı kırılası eller,
İçimiz de örtünmek adetten diyenler var.

Örtünmek adetten değil; Allah`ın c.c. emri.
Açın da bakın! Hz. Kuran da duruyor Ahzap suresi.
Neden yaktı sanıyorsunuz Sütçü İmam Maraş`taki ateşi,
Boşuna mı verdiler Maraş`a başında ki Kahraman ismini.

Gün geçmesin ki kinlerini kusmasınlar,
Herşey ellerin de; İstedikleri gibi oynuyorlar.
Unuttukları Allah`ın c.c. kudreti var,
O herşeyi görendir ; Bozacaktır kurulan tuzakları

Geçmişe bakın geçmişe; Bakın da ders alın.
Nerede Firavun? Hani Allah`tı O haşa !
İki büklüm secde de kalmadı mı Kızıldeniz de.
Nerede Nemrut nerede? Düşmedi mi perişan hallere.

Ad kavmi,Semud kavmi nerede? Hani Hud kavmi?
Hani nerede Zerdüştlerin sönmeyen ateşi?
Hepsinin helak olmasına bir sapıklık yetmişti,
Ülkemiz de bunların hepsi bir arada mevcut şimdi.

Hepsi helak oldular; Siz de olacaksınız.
Kurunun yanın da yaşta yanacak; Haberiniz olsun.
Müslümanlar çare bulamazsanız bu hale,
Zalime zalim musallat olacak; Haberiniz olsun.

Şeref Özen