Babamdı O

Dağ gibi bir adamdı o,
Sırtımı yasladığım dağdı,babamdı o.
Eridi gitti ansızın,apansızın,
Sanki bir kardan adamdı o.

Atikti,çevikti,güçlüydü,yürekliydi,
Müşkülatlar vız gelirdi,kuvvetliydi,
Olmayan işi oldurur bitmeyeni bitirirdi,
Zor olanı kolay eder,ayrılanı birleştirirdi .

Seksenine kadar dipdiriydi ayaktaydı,
Saki arkamızda asırlık bir çınar gibiydi,
Seksen birde balta yemiş ağaç gibi devrildi,
Kardan adam gibi eridi de,eridi.

Başkasının derdini dinler çare bulurdu,
Cümle alemin dertlerine derman olurdu,
Oysa kendi poyraz yemiş ağaç gibi kurudu,
Belli ki hayat yıprattı onu ,çok yoruldu.

Çaresizlikten yüzüne bakamıyorum,
Eskiden olduğu gibi dizine yatamıyorum,
Eriyip gidiyor çare bulamıyorum,
Sırtımı yasladığım dağımı kaybediyorum.

Ağlıyorum yaşarken çaresizliğime,
Bekliyorum,dalıyorum ölüm sessizliğine,
Sığınıyorum,RABBİM'İN sabır telkinine
Çaresizce bakıyorum babamın gözlerinin içine.

Sanki bir dağdan ,adamdı ,o
Dağ gibi,dağlardı o,Babamdı o
Eridi gitti ansızın,apansızın,
Sanki bir kardan adamdı o…….
13,03,2003

OSMANİYE

Selahattin Ölmez

Babama Veda

Ellerimle aldım seni, ben musalla taşından,
Belki binlerce dostun yürüyordu ardından,
Helallik verdiler kılınan namazının ardından,
Hakka teslim etmeye hazırladık,biz seni.

Yolculuk başladı ,musalla taşı başından,
Bir mücevher gidiyor, omuzların üstünden,
Senin için ne söylenir,ne dökülür dillerden
Nasıl iz bırakmışsan,dostlar üstünde…..

Biliyordun elbet, doğanlar,bir gün ölecek
Yaşadığı dünyadan bir gün göçüp gidecek,
Akıbetin nasıldır,kimler nerden nasıl bilecek,
Ancak bir Allah bilir,bir de dostların seni….

Doldurduysan yüreğini,sevgiye değer,
İmanınla birlikte,borçsuzsan hakka eğer,
Mal,mülk,makam,hepsi seni terk eder,
Yoktur götüreceğin oraya kendinden gayrı.

Söyleyeyim sana,ardından neler oluyor,
Senin yokluğuna yalnız dostlar yanıyor,
Her kes seni anlatıp iyi yanın söylüyor,
Cismin gitti toprak oldu,ismin kaldı dünyada….

Selahattin Ölmez

Baba

Kanından kan verdin,var ettin beni,
Aldın kollarına kucağına, sarıldın baba
Rızık temin ettin zorlukla yıllarca bana,
Alın teri döktün gurbetlerde yoruldun baba..

Ninniler söylerdi annem,gözün önünde,
Türküler tuttururdun sende büyüyüm diye,
Tutup ellerimden gezdirdin yürüsün diye,
Bana destek oldun yıllarca dal oldun baba..

Nasihat eyledin hayatı tanımam için,
Çalıştın çabaladın giyinmem için,
Sofrada sıcak çorbalar yedirmek için,
Yedi diyar gezdin didindin çalıştın baba.

Ayakkabım eskimeden yenisini alırdın,
Okul çantamı bile ellerinle kendin yapardın,
Yüzüme tebessümle,şefkat ile durup bakardın,
Yüreğin yufkaydı,başımı hep okşadın baba..

Minicik bir yavruydum,ben hep yanında,
Değişmiyordu düşüncen olsam da elli yaşında,
Hayatla savaşı sen öğrettin bana, yanı başında,
Tüm zorluklara karşı korudun,beni sen baba.

Su içtim elinden,yemek yedim büyüdüm,
Merhameti,iyiliği,sevgiyi senden öğrendim,
Her dara düşüşte arkamda babam var dedim,
Adın daima dilimde adın,var oldu baba.

Yalanı sevmezdin,olurdun doğrudan yana,
Kötü şeyleri görünce lanet okur idin şeytana,
Yanlışlık yapmadın kötü örnek olmadın bana
Hayatın doğrularını senden öğrendim baba.

Biz büyüdük sen yaşlandın,ihtiyarladın,
Kabe yollarına gittin MUHAMMED'İ aradın,
Kabe ellerinde bizlere de dua eyledin,
Duanla yaşadık varolduk,sayende baba.

Gün geldi,vakit tamam oldu,eyledin vefat,
Senin için bitmişti belki dünyada hayat,
Kaprislerin olduysa bile asmadım surat,
Seni unutmayacak yüreğim,elbette baba.

Cenazen beklerken o musalla taşında,
Namazın kılındı,tekbirler getirildi yollarda,
Üç kardeştik ağladık,mezarının başında,
Gönlümüze gömdük seni,inan ki baba….

02.MAYIS.2003
Babamı kaybettiğim gün
Selahattin Ölmez,

Baba

Kanından kan verdin,var ettin beni,
Aldın kollarına kucağına, sarıldın baba
Rızık temin ettin zorlukla yıllarca bana,
Alın teri döktün gurbetlerde yoruldun baba..

Ninniler söylerdi annem,gözün önünde,
Türküler tuttururdun sende büyüyüm diye,
Tutup ellerimden gezdirdin yürüsün diye,
Bana destek oldun yıllarca dal oldun baba..

Nasihat eyledin hayatı tanımam için,
Çalıştın çabaladın giyinmem için,
Sofrada sıcak çorbalar yedirmek için,
Yedi diyar gezdin didindin çalıştın baba.

Ayakkabım eskimeden yenisini alırdın,
Okul çantamı bile ellerinle kendin yapardın,
Yüzüme tebessümle,şefkat ile durup bakardın,
Yüreğin yufkaydı,başımı hep okşadın baba..

Minicik bir yavruydum,ben hep yanında,
Değişmiyordu düşüncen olsam da elli yaşında,
Hayatla savaşı sen öğrettin bana, yanı başında,
Tüm zorluklara karşı korudun,beni sen baba.

Su içtim elinden,yemek yedim büyüdüm,
Merhameti,iyiliği,sevgiyi senden öğrendim,
Her dara düşüşte arkamda babam var dedim,
Adın daima dilimde adın,var oldu baba.

Yalanı sevmezdin,olurdun doğrudan yana,
Kötü şeyleri görünce lanet okur idin şeytana,
Yanlışlık yapmadın kötü örnek olmadın bana
Hayatın doğrularını senden öğrendim baba.

Biz büyüdük sen yaşlandın,ihtiyarladın,
Kabe yollarına gittin MUHAMMED'İ aradın,
Kabe ellerinde bizlere de dua eyledin,
Duanla yaşadık varolduk,sayende baba.

Gün geldi,vakit tamam oldu,eyledin vefat,
Senin için bitmişti belki dünyada hayat,
Kaprislerin olduysa bile asmadım surat,
Seni unutmayacak yüreğim,elbette baba.

Cenazen beklerken o musalla taşında,
Namazın kılındı,tekbirler getirildi yollarda,
Üç kardeştik ağladık,mezarının başında,
Gönlümüze gömdük seni,inan ki baba….

02.MAYIS.2003
Babamı kaybettiğim gün

Selahattin Ölmez

Ayrılığı Gönlüm Almıyor

Vurgunum sana,ne kadar kırsan da beni,
Sana gücenmeyi bir türlü,gönlüm almıyor,
Boynuma doladığın kementten,kurtarsan beni,
Terk edipte gitmeyi bir türlü,gönlüm almıyor…

Bana git deme sakın,ister öldür,ister parçala,
Zavallı yüreğimi kaptırma ellere asla,
Hazırım uğruna ölmeye,sonum darağacı olsa da,
Sevdamızdan vaz geçmeyi bir türlü,gönlüm almıyor…..

Ne değişir kapında çürüse bedenim kaybolsa izim,
Gönlümden mevsimler geçse,gelse de yazım,
Çekilmez olsa da ihtirasın,gülmese yüzün,
Sevdamızdan vaz geçmeyi bir türlü,gönlüm almıyor….

Bir temmuz ayında dünyaya gelmişim üryan,
Bahar gelmiş serpilmişim,gönlüme dolmuştur dünyan,
Yüreğime işlemiş bir kez,çıkamaz sevdan,
Sevdamızdan vaz geçmeyi bir türlü,gönlüm varmıyor….

Ömürler tükense de,yıllar geçse de bir,bir,
Ağaran saçlarım,lal olan dillerim senin içindir,
Son sözünle gideceğim bir tek yeri var,kabirdir,
Mezara bile sensiz gitmeye bir türlü,gönlüm varmıyor……

Selahattin Ölmez

Arzın Kucağına Yolculuk

Fani dünyadan bir gün göçer giderim,
Arzın kucağına döner,mutlu olurum.
Tutuşmakta olan yüreğim kavuşur,ulvi aşkına,
Mutlak olan sevgi ordadır onu bulurum,
Ardımda bırakırım,zahir'i hakikate giderim….

Ömür dediğin gelip geçecek elbet,
Lakin bir eser bırakmak lazım dünyada,
Eğiterek gençliğe vermeli hizmet,
Zerresi zayi olmaz,beklide olur bedeli cennet….

Sen arzın kucağına dönmek isterken,
Elinde tutanın ben olmalıyım.
Latife değil sevdiğim, inan sözlerim
Ardında kalan fani olmamalıyım.
Hislerim böyledir tüm kainat bilmeli,
Arzın kucağı,ikimize beraberce yuva olmalı
Tutuşmuşuz biz senin ile el ele, yıllar yılı,
Tuttum el bırakılmaz,bu sevda iki dünya sürmeli,
İkimiz ne mutluluklar yaşadık,dünyalık hali,
Niçin devam etmesin arz-ı alemde de bu sevgi…..

Selahattin Ölmez

Arayış

Matem tuttuk ,ağladık ah ettik yandık.
Ezildik,delindi bağrımızın köşesi,dağlandık,
Hakkın rahmetine kavuştuğun an
Mutluluğu seninle duyardık,bizi aydınlatırdın,
Evrende gözümüz,kulağımız,antenlerimizdin,
Tek varlığımız reis-i sülalemizdin sen.

Bilgi kaynağımızdın,bizlere örnek,umut ışığı,
İlkemiz olacak bundan sonra,çizdiğin çizgi.
Razıydık başımıza yıllarca taç etmeyi seni,
Seni,seninle dolu,o bütünleşmiş eseri.
Eremedin sen,emelindeki mutluluğa,
Ne de biz doyabildik sana,seninle yaşamaya.

Arayış içinde onu gönlüm,yarabbim,
Kim dolduracak ,içimdeki boşluğu benim.
Aldın onu yarabbim,yitirdik her duyguyu,
Yılların zor yetiştirdiği,büyük olguyu.
Artık toprak mı konuşacak yarabbim,
Artık toprak mı kuracak,
Ona bağladığımız,erişilmez dostluğu.
Şimdi ona toprak mı diyecek,yarabbim,
Çoban Mehmedim,Mehmet Birsen' im,
Ölmezleştirecek mi onu,verecek mi soluğu.

Nafile toprağın dili yok ki,
Arayışım boş,biliyorum,
Vermeyecek abisini Ölmeze geri…..

01,01,1983,Ceyhan

Selahattin Ölmez

Aralanan Kapı

Zorunlu istikametle,bir yola düştüm,
Düştüm de gidiyorum ne diyeyim ki.
Gözlerimin önünde hep seni gördüm,
İkimizi almışta yürüyor,gibiyim sanki…

Sana yoldaş mı desem,yolumun güneşi mi,
Hayretler içinde nereye gittiğimi bilemiyorum.
Kendimi mi götürüyorum bu yola, yoksa seni mi,
Yolculuk hangi zaman bitecek bilemiyorum..

Bedenimde var olan yerlerim hep ağrıyor,
Olsun yinede sen incinme bu yollar benim.
Sen yanımda olurken yollar kolay geliyor,
İncinse de bu yolda beden,sorulamaz ki neden..

Önümde yolar omzumda sanduka var benim,
Açılan kapıdan başka bir dünyaya gider gibiyim.
Orada neler var neler yok bunu nerden bileyim,
Bu kapıdan içeri sen girme arkadaşın,ben gireyim…

02,04,2005
Bir dost cenazesini ten

Selahattin Ölmez

Anneye Asker Mektubu

ANNEYE ASKER MEKTUBU

Karşımızda haydutlar,
Kurşun yağdırmakta, üstümüze kara bulutlar
Gabar dağlarında, tepelerin ardından.
Bir ben varım orada,bir de Bayrak
Ve yüreğime güç veren Allah
Bayrağım dalgalanmalı,semalarımızda,
Özgür olmalı bu toprak.
Özgürlük için sıktım kurşunu,
Vurdum haydutları,öldürdüm anne.

Ölüm korkutmuyordu beni,
Mezarıma yeterdi bayrağımın gölgesi,
Yeter ki duyulmasın bu güzide topraklarda,
Haydut ayaklarının,postal sesleri.
Allah'a sığındım yüreğim güçle doldu,
Vatan toprağı aşkına sıktım kurşunu,
Vurdum haydutları,öldürdüm anne.

Belki masum olanlar vardı,
Haydutların aralarında,
Çocuk sayılacak,13,15 yaşlarında
Ama bu toprağı bölmek vardı kafalarında.
Vicdanı bir tarafa bıraktım,
Dedim vatanımdır ön planda,
Acımadım hiç birine, sıktım kurşunu
Vurdum haydutları,öldürdüm anne.

Bu toprak bana,ya vatan ya da mezar olacak,
Bayrağım semalarda ilelebet dalgalanacak,
Ya da tabutumun üstüne yaygı olacak.
Bu toprağa esaret damgası asla vurulmayacak,
Dedim vatan aşkına sıktım kurşunu,
Vurdum haydutları,öldürdüm anne.

SELAHATTİN ÖLMEZ

Anne

Anne diye ağlarım,her insan gibi,
Canımı acıttığında yaşamın bütün halleri.
Ben ağlarken yanar seninde yüreğin bilirim,
Derdime derman olamadığın için üzülür,
Ezilirsin kendi dünyanda ve benim içidir
Dilerinden akıttığın sevgi dolu sözleri….

Her rüzgar esişinde saçlarımı okşar sanki ellerin,
Umut sözcükleri döker bana,sımsıcacık dillerin
Sanki bir dünya saklamaktadır içerisinde gözlerin
Seni hep bu halinle hayal eder,özlerim,
Ben gurbette çaresizce yatarken,
Yorganımı üstüme örtersin değil mi anne.

Sen çok uzaklardasın belki şu anda anne,
Zira hayalin yüreğimde yanımda içimde anne.
Omzuna yaslamışım başımı,okşuyorsun saçlarımı,
Gönül bağın var burada,sunuyorsun ilaçlarımı,
Başucumdasın almışsın ellerinin içine avuçlarımı,
Okşuyorsun beni sen,hayal olsan da anne…..

Her zaman en güzel anne benim annem oldu,
Hayallerimde de olsa.
Sen hayallerde bile bir gerçeksin anne,
Senin sevgin daima olmuştur yüreğimde,
Resmin duvarımda, sevgin yüreğimde,ellerin ellerimde,
Yeter ki sen sağlıklı bu bana yeter be anne…..

Ne yaptığın börekler,pastalar kekler,
Yetiştirdiğin bin bir türlü meyve, üzüm, çilekler,
Yoktan var eyleyip giydirdiğin giysiler,
Elinle pişirerek soframıza koyduğun taze çörekler,
Önemli değil,bana sen gereksin anne,
Senin için sağlıklı gelecekler…..
Anne diye seslenip nefesini dinlediğim geceler,
Hayallerimde değil,hep yanımda olmanı istediğim
Ellerinle,dillerinle,nefesinle dolu gerçek seneler……….

Selahattin Ölmez

Anadolu Kadını

Onlar erinin evinde,dilinde avrat,
Bahçesinde bağında,yazıda ırgat.
Dar günde de iyi günde de,varlıkta hastalıkta,
Çocukların üstüne gere daim kol kanat…..
Onlar ekmek pişirir,
Onlar türlü işler devşirir,
Onlar alın teri döker emek verir, ömür tüketir,
Onlarda bilinmeyen bir sabır,bilinmeyen azimler vardır.

Onlar aş yapar,ekmek pişirir,
Onlar,kimi tandırda kimi fırında kimi tavada,
Olmadı gözleri hiçbir zaman havada.
Onlar emek, veriyor,
Onlar emek kokuyor,ekmek kokuyor,
Onlar gönüllerde ne dünyalar kuruyor…

Onlarda deryalar gibi yürekler var,
Onlarda sevgi sunarlar,merhameti ahlak sayarlar
Onlar insanların tümüne,bacı gibi,kardaş gibi,ana gibi bakarlar…

Onlar yün eğirir kirmen,kirmen,
Davar peşinde koşar aman demeden,
Konuğunu bırakmaz asla sofrasından,yemek vermeden,
Diline,dinine rengine bakıp insan seçmeden…

Evlat diye doğurduğu,her yavruyu yüreğine basıyor,
Hiç birini diğerinden ayırt etmiyor,
Abı-hayat pınarından sütler veriyor,
Yokluğu zor demek ki evladın,
Taşı bile bebek yapıp beliyor.
Ömür denen şeyi çile gibi çekiyor,
Onlar bu vatana,sırım gibi vatansever evlat veriyor,
Anadolu,Anadolu,Anadolu benim yurdu diye söylüyor….

Selahattin Ölmez

Analar Kutsaldır

Ana yüreği derya gibidir,eza,cefa dinlemez,
Besler büyütür evlatlarını,hiç karşılık beklemez.
Evlatları dururken kendisine,seyri safa istemez
Yüreğindeki sevgi,umman gibidir asla tükenmez….

Yuvasında mutluluğu arar,başka bir şey istemez,
Dertlerini yüreğine gömer,kimselere söylemez.
Yedirip,içirmeden yavrusuna,kendi asla yiyemez,
Yüreğindeki sevgi umman gibidir,asla tükenmez….

Yuvası çok kutsaldır,değeri her şeylerin üstünde,
İffeti hazinedir,göz dikenin panter gibi yürür üstüne,
İncitici söz bilmez,söz söylemez doğru sözün üstüne,
Yüreğindeki sevgi umman gibidir,dostlarının yüzüne…

Hanenin yükünü taşır omuzlarında,hiç aman demez,
O varken yuvasına haksız kazanç,haram giremez,
Cennet kendi ayakları altındadır,hak ettiğin söylemez,
Yüreğindeki sevgi umman gibidir asla tükenmez……

Anam yüce varlıktır,onun gibi yar hiçbir yerde olamaz,
Yüreği muhabbet doludur,tuttuğu eli asla bırakmaz,
Sevgi yağmuru yağdırır sağanak,sağanak,kimseleri ayırtmaz
Yüreğindeki sevgi umman gibidir,asla tükenmez….,

08,MAYIS,2005

Selahattin Ölmez

Ah Benim Yüreciğim

Geceler,
Kederlerimin,solgun yansıması…….
Karanlık dünyalarda,kara ölümlerin aynası
Biçare insanların,çaresizliklerinin ,
Artması çoğalması,
Yorgunların daha da yorulması,
Üşümesi ve hatta donması,
Ve en kötüsü yalnızlığın olması.
Her gece yüreğimde büyüyen hüznümle,
Sustukça,çoğalıyor yalnızlığım.
Geceler niçin böyle kabus oluyor bana,
Ah benim yüreciğim

Geceler;
Gelirken, getirseniz ya, bana da mutluluğun,
Taze müjdelerini,
Düşürsene havaya,suya,toprağa olduğu gibi,
Bana da,yüreğime de cemrelerini.
Isıtsana gönlümün havalarını,
Yaksana yüreğimin topraklarını,
Akıtsana sular seller gibi ,dostların dillerinden
Sımsıcak sözlerini,
Yüreğimde hissetmeliyim cemrelerini…

Bu size son seslenişim olacak beklide,
Her akşam yüreğimde büyüyen hüznümle
Sustukça çoğalıyor yalnızlığım,
Ne tatlı bir söz duyuyor kulağım,
Dost insanlara da bir o kadar uzağım,
Bir yalnızlık türküsü tutturmuş,ah ediyor yüreğim.
Böylesine kabustur gecelerim.
Cemrelerin sana da düşmesidir dileğim,
Ah benim yüreciğim…..


Selahattin Ölmez