Geceler,
Kederlerimin,solgun yansıması…….
Karanlık dünyalarda,kara ölümlerin aynası
Biçare insanların,çaresizliklerinin ,
Artması çoğalması,
Yorgunların daha da yorulması,
Üşümesi ve hatta donması,
Ve en kötüsü yalnızlığın olması.
Her gece yüreğimde büyüyen hüznümle,
Sustukça,çoğalıyor yalnızlığım.
Geceler niçin böyle kabus oluyor bana,
Ah benim yüreciğim
Geceler;
Gelirken, getirseniz ya, bana da mutluluğun,
Taze müjdelerini,
Düşürsene havaya,suya,toprağa olduğu gibi,
Bana da,yüreğime de cemrelerini.
Isıtsana gönlümün havalarını,
Yaksana yüreğimin topraklarını,
Akıtsana sular seller gibi ,dostların dillerinden
Sımsıcak sözlerini,
Yüreğimde hissetmeliyim cemrelerini…
Bu size son seslenişim olacak beklide,
Her akşam yüreğimde büyüyen hüznümle
Sustukça çoğalıyor yalnızlığım,
Ne tatlı bir söz duyuyor kulağım,
Dost insanlara da bir o kadar uzağım,
Bir yalnızlık türküsü tutturmuş,ah ediyor yüreğim.
Böylesine kabustur gecelerim.
Cemrelerin sana da düşmesidir dileğim,
Ah benim yüreciğim…..
Selahattin Ölmez