Okulda

İlim bahçesinde irfan gülleri
Büyük küçük dereceğiz okulda
Götürmeye bu ülkeyi ileri
Bir gayret ki; vereceğiz okulda

Nazmı ilahide ilk ayet oku
Hikmeti sebebi acaba ne ki?
“Bilenle bilmeyen bir olmaz” deki
İdrakine varacağız okulda

Cahil insan uzak görür yakını
Kazıyalım cehaletin kökünü
Bu ülkede kin nefretin ekini
Yeşertmeden yolacağız okulda

Kan ile yoğrulmuş aziz ülkenin
Kaderini ilme,fene dökelim
Temelimiz olan altı ilkenin
Üzerinde duracağız okulda

Kültür tarih töre yaşasın deyi
Öğretelim arı duru Türkçeyi
Cehalet denilen kör kelepçeyi
İlimle biz kıracağız okulda

Müspet fenden yana tuttuk safımız
Bilim olur sohbetimiz lafımız
Yoksulluk cehalet tek hedefimiz
On ikiden vuracağız okulda

Guruluyuz Keban ile gap ile
Harp bitmiştir süngü ile top ile
Mücadele şimdi mürekkep ile
Neticeye varacağız okulda

İlme karşı bıçak bilerler diye
Ali der sanmayın yılarlar diye
Devletimiz nasıl ilerler diye
Kafamızı yoracağız okulda

Ali İhsan Gürbüz

Kurtuluş Destanı

Malazgirt’le otağ kurup kalınca
Coğrafyayı vatan yaptı bu millet
Düşman sürüleri yurda dolunca
Silahı, süngüyü kaptı bu millet.

Çıkınca çığrından, her şey rotadan
Yemedi işgali bizdeki vicdan
Eli kınalanmış sorsan kaç fidan
Vatanına kurban etti bu millet

Hedef olan Türk’e her türlü ölüm
Akıl almaz şiddet, insafsız zulüm
Kadın, çocuk, yaşlı, binlerce mazlum
Hunharca yakıldı tüttü bu millet

Kağnılarla top taşıyan kadınlar
Kundağıyla karlı yollar adımlar
Yeter ki mermiler ıslanmasınlar
Önce cephaneyi örttü bu millet

Bu yurda düşmanlar konmasın diye
Al bayrak gönderden inmesin diye
İLAHİ ezanın dinmesin diye
Kanını toprağa kattı bu millet

Haçlı zihniyeti çatlak sesini
Duyan ermeni’nin gör hatasını
Sevr denilen hayal, haritasını
Süngüyle kazıyıp yırttı bu millet

Kalleşler vurunca Türkü ü sırtından
Kazım Paşa yürü dedi ardımdan
Emperyal güçleri Türk diyarından
Destanlar yazarak attı bu millet

Kin kusan hainler yurt sevdasına
Kendine gelemez bir dahasına
Namus davasına, can pahasına
Sancağı başında tuttu bu millet

Türk teki imanda ince bir mana
Gül atar kendine mezar kazana
İnsancıl bir tavır insandan yana
Ezelden bu fikri güttü bu millet

Ermeni'nin Rus un aynı niyeti
Yıllarca verdiler bu eziyeti
İstiklal denilen tatlı şerbeti
Rabbim fırsat verdi, tattı bu millet.

Ali İhsan Gürbüz

Köycü

Şenkaya aşkıyla yanıp tutuşan
Çalışan, çırpınan arıydı KÖYCÜ
Cehaletle ömrü boyu vuruşan
İlahi hikmetin sırrıydı KÖYCÜ

Abide şahsiyet bambaşka lider
Sanata, kültüre hep teşvik eder
Hanesini mektep edecek kadar
Gerçekten gönül eriydi KÖYCÜ

Cephede komutan, tarlada rençper
İncele araştır, tam bir münevver
Ediptir, yazardır, her şeyden evvel
Vatan sevgisiyle doluydu KÖYCÜ

Gazetesi, panayırı, piyesi
İnsanını aydınlatmak gayesi
Bir parlak zekâydı tek sermayesi
Fukara halkının varıydı KÖYCÜ

Her türlü zorluğa, direnip duran
Hem pazar, hem parti cemiyet kuran
Şenkaya halkına müspet yön veren
Fazilet sahibi biriydi KÖYCÜ

Tembelliktir fakirliğin anası
Çalışmaktır derdi yalnız çaresi
İlim ocağının yanan çırası
Ebedi sönmeyen koruydu KÖYCÜ

Köhne söze aldırmazdı geçerdi
İşin erbabını bulup seçerdi
Sayesinde şuur mantık yeşerdi
İrfan güneşinin nuruydu KÖYCÜ

Okut oğlun kızın vazgeç inattan
Haberi olmalı medeniyetten
Silkinip uyanın dedi gafletten
Dirilişin sanki suruydu KOYCÜ

Fikirleri alınılmaz pahada
Kılavuzdu halka her bir sahada
Dumlupınar derler ondan daha da
Berrak, pırıl pırıl duruydu KÖYCÜ

Bilmelisin ilim farzdır her kula
Oku yaz, spor yap, ağaç dik sula
Bu yönü gösteren emin pusula
Halkının feneri farıydı KÖYCÜ

Ali İhsan Gürbüz

Koca Seyit

Cenkte bayraklaşıp candan söylenen
Bir Seyit anlatılır, bizde bir Seyit.
Hikmet Huda’nındır bilir inanan
Kolay anlatılmaz, sözde bir Seyit.

Katıldı savaşa o genç çağında,
Bir vatan aşkıydı, yanan bağrında
Bütün bir milletin öz dimağında,
Kazılmış yaşıyor, izde bir Seyit.

Bir sırdır çözemez ilim de fen de
Cevabı saklıdır, sağlam imanda
Topu namlusuna sürdüğü anda,
Zaferi görmüştü, gezde bir Seyit.

Şimşekti gürleyen Seyit’ in sesi
Boğazı doldurdu, düşman kellesi
Hedefi vurunca, topun güllesi
O günden beridir, gözde bir Seyit.

Tükenen umudu var etti o gün
Meydanı düşmana dar etti o gün
Bütün gönüllerde yer etti o gün
Milli benlikteki, hazda bir Seyit.

Akıl çözemiyor, ince noktayı
Neydi kaldıran ki üç yüz okkayı
Savaşa konulan bu son noktayı
Seyretti siperden tozda bir Seyit.

Bilirsen tarihin sana öğüttür.
Ceddin kahramandır, neslin yiğittir.
İspatı Havran’da Koca Seyit’tir.
Maya Türk mayası, özde bir Seyit.

Bu cihanda yoktur, Türk yurdu gibi
Yüksek yaylaların bozkurdu gibi,
Tek başına koca bir ordu gibi
Bulunmaz emsali, yüzde bir Seyit.

Ali İhsan Gürbüz

Filistinde Zulüm Var

Gazze’den çıkan feryat gök kubbeyi titretti
Bu zulüme nedense beşeriyet susuyor
Asrın süper güçleri burda yamyam türetti
Bu yamyam Müslüman’a adeta kin kusuyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor

Ürdün Mısır Suriye bunlar kimin ülkesi?
Görünüşte Müslüman! Kopuk zincir halkası
Filistin’ in dünyada yalnız Türk’müş arkası
Uygarım diyen batı şimdi neden pusuyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor

Ölen çocuk olsa da öldüren kınanmıyor
Birleşmiş milletlerce çıkar yol denenmiyor
Dava din davasıdır Müslüman inanmıyor
İran uzak durarak işi baştan asıyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor

Yürekler koparıyor körpelerin fizahı
Vicdan lazım görmeye yapılmıyor izahı
Müslümanlar bu kadar güçten yoksun mu sahi?
Pakistan Endonezya hep sesini kısıyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor

Arapların petrolü kurumuyor, bitmiyor
Gözünü hırs bürümüş, fikir bile gütmüyor
Din kardeşi perişan yardım dahi etmiyor
Siyonizm Gazze de masum insan kesiyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor

Rab’den emir gelerek bu göreve çağrılsa
Sultan yavuz ne olur bir yerinden doğrulsa
Azıtan Yahudiler kumlar gibi savrulsa
Ağlayan bu çocuklar yarama tuz basıyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor

Daha dün Irak ile savaşıldı mesnetsiz
Telafer kan gölüne döndürüldü sebepsiz
Hedef bu gün Filistin süren vahşet edepsiz
Hilalin diyarında zulmün yeli esiyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor

İnsanlık iflas etmiş dünyaca görülmüyor
İslam’ın tevhit ruhu yinemi dirilmiyor
İmdat diyen kardeşe el bile verilmiyor
Filistinli çaresiz elbet bize küsüyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor

Kudüs matem içinde Hayfa hasta yıllardır
Osmanlının ardından İslam yasta yıllardır
İslamın düşmanları bu heveste yıllardır
Dökülen mazlum kanı yerküreyi sarsıyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor

Akrep kadar zehirli sırtlan gibi yabani
Bu domuz sürüsünün Amerika çobanı
Bir neşter vurmak gerek azdırmadan çıbanı
Mübarek topraklarda Şimon pazı kasıyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor

Dün üzengi öpenler şimdi sırt dönüyorlar
Gazze de Karabağ da meydan boş sanıyorlar
Lübnan zaten menzilde Türkü mü sınıyorlar?
Gazze de ki kıyamet Türkistan’a yansıyor
Müslüman’ım diyenler hala neden susuyor?

Ali İhsan Gürbüz

Erzurum Destanı

Görülmüş şey değil cengin böylesi
Tarihte kenara konmaz Erzurum
Türkün siperisin Türkün kalesi
Al bayrak burcundan inmez Erzurum

Ata senden aldı desteği senden
Kurtuluş başladı yurtta her yönden
Gayret bizden amma yardım Süphan dan
Şüphe yok ateşle yanmaz Erzurum

Uzanan gecenin söktüğü tan sen
Dadaşın nabzında her an atan sen
Ezel vatan sensin ebed vatan sen
Ocağında korun sönmez Erzurum

Ahmet muhtar paşam kılıcın kuşan
Bizlerdik koç gibi dalıp dövüşen
Düşmanı öğle bir ettik perişan
Adını bir daha anmaz Erzurum

Destandı yazılan tabyada dünkü
Erzurum vatandı namustu çünkü
Bunu bütün dünya böyle bilsin ki
Küçük lokma değil yenmez Erzurum

Bir başka edayla dalgalan hilâl
Şehitler kanını ettiler helal
Kavlimiz ya ölüm ya da istiklâl
Verdiği bu sözden dönmez Erzurum

Dadaşın düşmandan yoktur korkusu
Cenk kokar hem barı hem de türküsü
Palandökenlerden ezan yankısı
Dünya var oldukça dinmez Erzurum

Palandöken duman palandöken kar
Uğrunda can vermiş nice şehit var
Dumlu dan su değil hürriyet akar
Ne kadar içsede kanmaz Erzurum.

Ali İhsan Gürbü

Çağrı

Bir çağrım var bütün Türk ulusuna!
Milli bir şuura girmemiz lazım.
Arzu ettiğimiz Türk ülküsüne
Tez elden erişip, ermemiz lazım.

Hüsran vardır ayrışmanın sonunda
Yer alalım kardeşliğin yanında.
İnanarak güçlü birlik yolunda
Yılmadan bir gayret vermemiz lazım.

Yaşıyoruz gelecekten umutla
Türk’ten Türk’e başka dost yok unutma!
Düşmanları kahrederek bu yurtta
Sevgi çiçekleri dermemiz lazım.

Yardım gönderirken dün kralına
Şimdi uyar olduk biz kuralına
Neden muhtaç olduk el dolarına
Bunu kendimize sormamız lazım.

Sürerken çok yerde vahşet ve açlık
Hükmeden sefalet her türlü güçlük
Kimde var bizdeki kaynak ve gençlik
Yeter!...Gücümüzü görmemiz lazım.

Merhamet, hoşgörü Türk töresinde
Kan vardır batının sermayesinde.
Bir hamle yaparak Türk dünyasında
Lider konumuna girmemiz lazım

Her madenin kıymetini bilerek
Yurtta işlenerek işletilecek
Dünyada parmakla gösterilecek
Güçlü Türkiye’ yi kurmamız lazım

Durmayalım yerimizde çakılıp
Çalışalım miskinlikten kurtulup
Borç alan değil, borç veren olup
Bu makûs talihi kırmamız lazım

Emin ol kimseler olamaz rakip
Bizler Kemalizm’i edersek takip
Mustafa Kemalin gözüyle bakıp
Gerçeği o gözle görmemiz lazım

Aydınlık Türkiye, bu ise niyet
İlimle bezenmek gerçek hürriyet
Aziz cumhuriyet ona emanet
Gençlik üzerinde durmamız lazım

Uyanalım bu gaflete dalmadan
Yad el uzanıpta gülü yolmadan
Bu bahçenin karanfili solmadan
Biz bizi sıkıca sarmamız lazım.

Ey milletim! Bu gerçeği görerek
Kalkınmaya kafamızı yorarak
Eğitim, sanata önem vererek
Yüksek hedeflere varmamız lazım

Ali İhsan Gürbüz

Bir Hatıradır 23 Nisan

23 Nisan Türk Tarihine
Geçen yiğitlerin hatırasıdır
Egemenlik halka verilsin diye
Taşan Sakarya’nın hatırasıdır.

Bir destan ki şuurlardan silinmez
Bir millet ki ölür amma eğilmez
Vatan bir bütündür asla bölünmez
Diyen kahramanın hatırasıdır.

Dinle dadaşını seyret efeni
Görmemiştir tarih ayak öpeni
Dumlupınar’larda sevr’e kefeni
Biçen yiğitlerin hatırasıdır.

Türk var mı vatana imdada koşmaz?
İstiklali için kükreyip taşmaz
Manda himaye mi? Bize yakışmaz
Beyan edenlerin hatırasıdır.

Doksan beş yıl önce baksalar yaşan
Bin can feda olur bir çakıl taşan
Sırtında kundakla harbe ulaşan
Coşan anaların hatırasıdır.

Egemenlik bizim kalktık ayağa
Artık ne padişah ne bey ne ağa
Hürriyet için kara toprağa
Düşen şuhedanın hatırasıdır.

Şehitlerde görvdeydi bak inan
Sarsılır mı çelikleşmiş pak iman
Adı şanlı halkı mümin Müslüman
Yüce bir milletin hatırasıdır.

Ey evlat kendin bil tarihe bakta
Parlayan güneşti atan ufukta
Asırlarca baş dik dimdik ayakta
Duran bir selvinin hatırasıdır.

Çınlayan bir seksi kulaklarımda
Vatan sağ olsun der dileklerinde
Hain emelleri kursaklarında
Koyan yüreklerin hatırasıdır.

Ali der egemen millettir ancak
Titresin kainat uyansın toprak
Emperyalizme milletçe bayrak
Açan bir nesilin hatırasıdır.

Ali İhsan Gürbüz

Askere Mektup

Askerlik yiğide vatan borcudur.
O ulvi manayı bilmeden olmaz.
Tuttuğun o nöbet yüksek mercidir
Saati saniyen dolmadan olmaz

Yirmi yıldır biliyorsun olanı
Düşünme zamanı değil sılanı
Çizilmek istenen kahpe planı
Süngünle kazıyıp silmeden olmaz

Türk olan Kürşat’tır bu senin çağda
Senden umut bekler ölüde, sağda
Bulup hainleri ovada dağda
Başını yediye bölmeden olmaz

Bu ordu şaşmadı hiç rotasından
İlhamını aldı hep atasından
O şer üçgenine tam ortasından
Vurup dağıtmadan dilmeden olmaz

Erler Alperen'dir ulu Yavuz dur
Kahpeler ezelden sinsi kuduzdur.
Şanlı komutanlar tek kılavuzdur
Çıyanın membaın bulmadan olmaz

Sensin Alparslan’ın şahin torunu
Koy ortaya şimdi bütün varını
Yurdunda türeyen kin mantarını
Kökünden koparıp yolmadan olmaz

Bu ateşi bütün dünya körükler
Senelerdir yandı nice yürekler.
Kundakta babasız kalan bebekler
Ağlayan analar gülmeden olmaz

Düşmanına elem korku salansın
Mazluma kol kanat gerende sensin
Bu yurtta al bayrak hep dalgalansın
Vatanına huzur gelmeden olmaz

Uğurladık seni bu niyet için
Vatan, namus,bayrak bu millet için
Tereddüt etmeden haysiyet için
Canını bahşedip ölmeden olmaz

Anlaşılan şudur sonuçta Ali
Oynanan senaryo düşman hayali
Dalıp hainleri bir kurt misali
Hesabı binmisli sormadan olmaz

Ali İhsan Gürbüz

Acıyı Bal Yapmak!

Gönül sofrasından bir lokma ekmek
Rızk diye verilmiş varımız bizim
İlham dedikleri bu olsa gerek
Yazmaya yetmez ki ferimiz bizim

Kelamdan ibaret bütün metaımız
İnsanlığı aydınlatmak iddamız
Gök kubbede yer bulursa sedamız
Sermayemiz kadar kârımız bizim

Değiliz sanma ki duygusuz, hissiz
Tufanı yaşarız sakince, sessiz
Gönül ocağımız dumansız issiz
Kararmaz ebedi korumuz bizim

Yanmaya ateşe köze gerek yok
Sarmaya ilaca beze gerek yok
Gerçeği görmeğe göze gerek yok
Âleme rehberdir körümüz bizim

Narı hakikatte kavrulduk yandık
Varlık âleminde yoğu beğendik
Ölmeden ölmeyi ondan öğrendik
Yunustur feyz veren pirimiz bizim

Alan cevherini mevladan almış
Musa asasıyla deryayı yarmış
Sahibi güleri dikene sarmış
Merhemdir batana harımız bizim

Büyütme cahili ona küserek
Cevap ver arifçe bazen susarak
Aldığını özümseyip kusarak
Acıyı bal yapar arımız bizim

Ali der bulut var okyanus dengi
Bu mahlûkat nerden alır bu rengi
Kim çözer bundaki müthiş ahengi
Damlada deryadır sırımız bizim

Ali İhsan Gürbüz