Gönül sofrasından bir lokma ekmek
Rızk diye verilmiş varımız bizim
İlham dedikleri bu olsa gerek
Yazmaya yetmez ki ferimiz bizim
Kelamdan ibaret bütün metaımız
İnsanlığı aydınlatmak iddamız
Gök kubbede yer bulursa sedamız
Sermayemiz kadar kârımız bizim
Değiliz sanma ki duygusuz, hissiz
Tufanı yaşarız sakince, sessiz
Gönül ocağımız dumansız issiz
Kararmaz ebedi korumuz bizim
Yanmaya ateşe köze gerek yok
Sarmaya ilaca beze gerek yok
Gerçeği görmeğe göze gerek yok
Âleme rehberdir körümüz bizim
Narı hakikatte kavrulduk yandık
Varlık âleminde yoğu beğendik
Ölmeden ölmeyi ondan öğrendik
Yunustur feyz veren pirimiz bizim
Alan cevherini mevladan almış
Musa asasıyla deryayı yarmış
Sahibi güleri dikene sarmış
Merhemdir batana harımız bizim
Büyütme cahili ona küserek
Cevap ver arifçe bazen susarak
Aldığını özümseyip kusarak
Acıyı bal yapar arımız bizim
Ali der bulut var okyanus dengi
Bu mahlûkat nerden alır bu rengi
Kim çözer bundaki müthiş ahengi
Damlada deryadır sırımız bizim
Ali İhsan Gürbüz