Baba

Kanından kan verdin,var ettin beni,
Aldın kollarına kucağına, sarıldın baba
Rızık temin ettin zorlukla yıllarca bana,
Alın teri döktün gurbetlerde yoruldun baba..

Ninniler söylerdi annem,gözün önünde,
Türküler tuttururdun sende büyüyüm diye,
Tutup ellerimden gezdirdin yürüsün diye,
Bana destek oldun yıllarca dal oldun baba..

Nasihat eyledin hayatı tanımam için,
Çalıştın çabaladın giyinmem için,
Sofrada sıcak çorbalar yedirmek için,
Yedi diyar gezdin didindin çalıştın baba.

Ayakkabım eskimeden yenisini alırdın,
Okul çantamı bile ellerinle kendin yapardın,
Yüzüme tebessümle,şefkat ile durup bakardın,
Yüreğin yufkaydı,başımı hep okşadın baba..

Minicik bir yavruydum,ben hep yanında,
Değişmiyordu düşüncen olsam da elli yaşında,
Hayatla savaşı sen öğrettin bana, yanı başında,
Tüm zorluklara karşı korudun,beni sen baba.

Su içtim elinden,yemek yedim büyüdüm,
Merhameti,iyiliği,sevgiyi senden öğrendim,
Her dara düşüşte arkamda babam var dedim,
Adın daima dilimde adın,var oldu baba.

Yalanı sevmezdin,olurdun doğrudan yana,
Kötü şeyleri görünce lanet okur idin şeytana,
Yanlışlık yapmadın kötü örnek olmadın bana
Hayatın doğrularını senden öğrendim baba.

Biz büyüdük sen yaşlandın,ihtiyarladın,
Kabe yollarına gittin MUHAMMED'İ aradın,
Kabe ellerinde bizlere de dua eyledin,
Duanla yaşadık varolduk,sayende baba.

Gün geldi,vakit tamam oldu,eyledin vefat,
Senin için bitmişti belki dünyada hayat,
Kaprislerin olduysa bile asmadım surat,
Seni unutmayacak yüreğim,elbette baba.

Cenazen beklerken o musalla taşında,
Namazın kılındı,tekbirler getirildi yollarda,
Üç kardeştik ağladık,mezarının başında,
Gönlümüze gömdük seni,inan ki baba….

02.MAYIS.2003
Babamı kaybettiğim gün

Selahattin Ölmez

Ayrılığı Gönlüm Almıyor

Vurgunum sana,ne kadar kırsan da beni,
Sana gücenmeyi bir türlü,gönlüm almıyor,
Boynuma doladığın kementten,kurtarsan beni,
Terk edipte gitmeyi bir türlü,gönlüm almıyor…

Bana git deme sakın,ister öldür,ister parçala,
Zavallı yüreğimi kaptırma ellere asla,
Hazırım uğruna ölmeye,sonum darağacı olsa da,
Sevdamızdan vaz geçmeyi bir türlü,gönlüm almıyor…..

Ne değişir kapında çürüse bedenim kaybolsa izim,
Gönlümden mevsimler geçse,gelse de yazım,
Çekilmez olsa da ihtirasın,gülmese yüzün,
Sevdamızdan vaz geçmeyi bir türlü,gönlüm almıyor….

Bir temmuz ayında dünyaya gelmişim üryan,
Bahar gelmiş serpilmişim,gönlüme dolmuştur dünyan,
Yüreğime işlemiş bir kez,çıkamaz sevdan,
Sevdamızdan vaz geçmeyi bir türlü,gönlüm varmıyor….

Ömürler tükense de,yıllar geçse de bir,bir,
Ağaran saçlarım,lal olan dillerim senin içindir,
Son sözünle gideceğim bir tek yeri var,kabirdir,
Mezara bile sensiz gitmeye bir türlü,gönlüm varmıyor……

Selahattin Ölmez

Elbet

Sırça köşkler de yaşayıp,
Gününü gün edenler,
Hayatı eğlence, oyun sanıp,
Altta kalanın canı çıksın diyenler.

Sanmayın sefanız sürer ebediyen,
Saltanatınız başınıza yıkılır elbet.
Mazlumun ahı aheste,aheste çıkar;
Zalime zalim musallat olur elbet

Gün gelir defterleriniz dürülür,
Ömür mürekkebiniz biter elbet.
Bu toprağın üstü varsa,
Altı da var; Siz de girersiniz elbet.

Yarına çıkmaya senediniz mi var?
Ölüm sizi de Rabbinize döndürür elbet
Boş değil sağınız, solunuz;uyanın !
Münkir ve Nekir'i görürsünüz elbet.

Dile gelir elleriniz,ayaklarınız,
Biz yaptık biz ettik derler elbet.
Kimsenin yaptığı yanına kar kalmaz,
Herşeyin hesabı bir bir sorulur elbet.

Şeref Özen,