Elbet

Sırça köşkler de yaşayıp,
Gününü gün edenler,
Hayatı eğlence, oyun sanıp,
Altta kalanın canı çıksın diyenler.

Sanmayın sefanız sürer ebediyen,
Saltanatınız başınıza yıkılır elbet.
Mazlumun ahı aheste,aheste çıkar;
Zalime zalim musallat olur elbet

Gün gelir defterleriniz dürülür,
Ömür mürekkebiniz biter elbet.
Bu toprağın üstü varsa,
Altı da var; Siz de girersiniz elbet.

Yarına çıkmaya senediniz mi var?
Ölüm sizi de Rabbinize döndürür elbet
Boş değil sağınız, solunuz;uyanın !
Münkir ve Nekir'i görürsünüz elbet.

Dile gelir elleriniz,ayaklarınız,
Biz yaptık biz ettik derler elbet.
Kimsenin yaptığı yanına kar kalmaz,
Herşeyin hesabı bir bir sorulur elbet.

Şeref Özen,
X