Kurtuluş Destanı

Malazgirt’le otağ kurup kalınca
Coğrafyayı vatan yaptı bu millet
Düşman sürüleri yurda dolunca
Silahı, süngüyü kaptı bu millet.

Çıkınca çığrından, her şey rotadan
Yemedi işgali bizdeki vicdan
Eli kınalanmış sorsan kaç fidan
Vatanına kurban etti bu millet

Hedef olan Türk’e her türlü ölüm
Akıl almaz şiddet, insafsız zulüm
Kadın, çocuk, yaşlı, binlerce mazlum
Hunharca yakıldı tüttü bu millet

Kağnılarla top taşıyan kadınlar
Kundağıyla karlı yollar adımlar
Yeter ki mermiler ıslanmasınlar
Önce cephaneyi örttü bu millet

Bu yurda düşmanlar konmasın diye
Al bayrak gönderden inmesin diye
İLAHİ ezanın dinmesin diye
Kanını toprağa kattı bu millet

Haçlı zihniyeti çatlak sesini
Duyan ermeni’nin gör hatasını
Sevr denilen hayal, haritasını
Süngüyle kazıyıp yırttı bu millet

Kalleşler vurunca Türkü ü sırtından
Kazım Paşa yürü dedi ardımdan
Emperyal güçleri Türk diyarından
Destanlar yazarak attı bu millet

Kin kusan hainler yurt sevdasına
Kendine gelemez bir dahasına
Namus davasına, can pahasına
Sancağı başında tuttu bu millet

Türk teki imanda ince bir mana
Gül atar kendine mezar kazana
İnsancıl bir tavır insandan yana
Ezelden bu fikri güttü bu millet

Ermeni'nin Rus un aynı niyeti
Yıllarca verdiler bu eziyeti
İstiklal denilen tatlı şerbeti
Rabbim fırsat verdi, tattı bu millet.

Ali İhsan Gürbüz
X