Güzele uzanan elim Sen oldun
Ne zaman öfkeye doğru yüz tutsam
Yılanı çıkaran dilim Sen oldun
Aslında bilirdim bu dünya fani
Sırtlayıp götürmek isterdim hani
Gönül gözüm soldu kör oldum ani
Yolumu ışıtan velim Sen oldun
Bir çıkmaza girsem kapansa önüm
Sorup öğrenmeye set olsa ünüm
Gönlüm uyanmasa kış olsa günüm
Baharı estiren yelim Sen oldun
Çöl hikayeleri aklımı örttü
Seraptan seraba burnumu sürttü
Ne kimse uyardı ne kimse dürttü
Gerçeğe gark eden selim Sen oldun
Gayrıyat yok artik sensin hazımda
İki kere iki birsin yazımda
Kütükten oyulmuş kuru sazımda
Gönüller hoş eden telim Sen oldun
Talibi'ye kimsin dıye sorulsa
Biziz der hal ile, dili lal olsa
Suya yaradılan kabım kum dolsa
Arıtıp dolduran ilim Sen oldun
İhsan Ertem
