Gözlerim kapansa, gönlüm uyanır
Gecem Sen, günüm Sen, her anım Sensin
Aklıma ne düşse, Senle boyanır
Zikrim Sen, fikrim Sen, irfanım Sensin
Sahibim, hünkârım, sultanım Sensin
Her nereye dönsem, orda Sen varsın
Yüreğimde daim yanansın, narsın
Canımdan özge dost, hasretsin, yarsın
Yüzüm Sen, yönüm Sen, imanım Sensin
Sahibim, hünkârım, sultanım Sensin
Sana sığınırım, Seni bilenim
Her daim kulunum, sadık kölenim
Ben Sende doğmuşum, Sende ölenim
Gönül tufanımda limanım Sensin
Sahibim, hünkârım, sultanım Sensin
Zannımla yıllarca tapınageldim
İbrahim’i duydum, yapına geldim
Boynum kıldan ince, kapına geldim
Sübhan’sın haneme mihmanım sensin
Sahibim, hünkârım, sultanım Sensin
Dört kitabın özü, beyanısın Sen
Her şeyin gizlisi, ayanısın sen
An be an zatının, devranısın Sen
Emarem, delilim, bürhanım Sensin
Sahibim, hünkârım, sultanım Sensin
Mesafe Cehennem, Senle arama
Cennetim, son vermek benle harama
Duam ise derman, gönül yarama
Tespihim, feryadım, figanım Sensin
Sahibim, hünkârım, sultanım Sensin
Talibi, örtünü kaldırma sakın
İhramın altından, âleme bakın
Nefsin batın ise, vuslat çok yakın
Bismi Allah, Rahim, Rahmanım Sensin
Sahibim, hünkârım, sultanım Sensin
İhsan Ertem
İhsan Ertem etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
İhsan Ertem etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Elim Sen Oldun
Ne zaman helali hakkı unutsam
Güzele uzanan elim Sen oldun
Ne zaman öfkeye doğru yüz tutsam
Yılanı çıkaran dilim Sen oldun
Aslında bilirdim bu dünya fani
Sırtlayıp götürmek isterdim hani
Gönül gözüm soldu kör oldum ani
Yolumu ışıtan velim Sen oldun
Bir çıkmaza girsem kapansa önüm
Sorup öğrenmeye set olsa ünüm
Gönlüm uyanmasa kış olsa günüm
Baharı estiren yelim Sen oldun
Çöl hikayeleri aklımı örttü
Seraptan seraba burnumu sürttü
Ne kimse uyardı ne kimse dürttü
Gerçeğe gark eden selim Sen oldun
Gayrıyat yok artik sensin hazımda
İki kere iki birsin yazımda
Kütükten oyulmuş kuru sazımda
Gönüller hoş eden telim Sen oldun
Talibi'ye kimsin dıye sorulsa
Biziz der hal ile, dili lal olsa
Suya yaradılan kabım kum dolsa
Arıtıp dolduran ilim Sen oldun
İhsan Ertem
Güzele uzanan elim Sen oldun
Ne zaman öfkeye doğru yüz tutsam
Yılanı çıkaran dilim Sen oldun
Aslında bilirdim bu dünya fani
Sırtlayıp götürmek isterdim hani
Gönül gözüm soldu kör oldum ani
Yolumu ışıtan velim Sen oldun
Bir çıkmaza girsem kapansa önüm
Sorup öğrenmeye set olsa ünüm
Gönlüm uyanmasa kış olsa günüm
Baharı estiren yelim Sen oldun
Çöl hikayeleri aklımı örttü
Seraptan seraba burnumu sürttü
Ne kimse uyardı ne kimse dürttü
Gerçeğe gark eden selim Sen oldun
Gayrıyat yok artik sensin hazımda
İki kere iki birsin yazımda
Kütükten oyulmuş kuru sazımda
Gönüller hoş eden telim Sen oldun
Talibi'ye kimsin dıye sorulsa
Biziz der hal ile, dili lal olsa
Suya yaradılan kabım kum dolsa
Arıtıp dolduran ilim Sen oldun
İhsan Ertem
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)